De grens : de Koerden en hun feest

We zijn in iran!

Wat voorafging :

De grens

Dogubayazit, grensplaats, non-plaats, doorgangsoord, ontmoetingsplek, nomadenwoonplaats, Koerden.
Vier mannen lopen op een open plek, twee ervan ontmoeten elkaar even, gaan dan elk hun eigen weg
De moskee echoot door de heuvels
De zon brandt, om vier uur is ze onder, dan is het ijskoud
Het moet hard zijn hier te leven
Nomaden hebben hun plekje gemaakt tussen de ruines van wat kan het iemand eigenlijk schelen, stenen zijn stenen
Een troep soldaten steekt de straat over
Ze lijken meer op schooluitstapjongetjes aan het begin van hun pubertijd
Dat komt ervan met die verplichte legerdienst zegt Laura
In Camping Murat waar we slapen, aan de voet van het onwaarschijnlijk indrukwekkende en goed bewaarde Ishak Pasha paleis, is er een feest, een koerdenfeest
We komen binnen
Een man achter de synthesizer, een zingende man ernaast
De versterker op overmaximum
Ogen en longen passen zich aan aan de rook
Murat zelve komt meteen naar ons toe en geeft ons een plek aan een tafel
Ik tel 1 vrouw in de neonverlichte tapijtzaal en een veertigtal mannen
Het blijkt een feest voor haar verjaardag
De mannen lachen hard drinken hard roken hard
De vrouw ziet er niet zo gelukkig uit stelt laura vast
Een man gaat naast lau zitten, een tweede man schuift aan
Murat vraagt om whiskey en krijgt meteen de hele halfvolle fles van een helper
De versterker van de zingende man en de synthesizer werkt nog steeds heel goed
Een bord met fruit en een brandende zakdoek wordt op onze tafel gesmeten, ook chocolade
De man naast lau wil ons onafgebroken banaan op een vork voeren
De whiskey wordt onafgebroken aangevuld
Het kersensap ook
It`s my job to make people drunk, but I not
vertrouwt Murat me al roepend toe en valt ondertussen bijna van zijn stoel
Hij houdt van het leven zegt hij
Ok, zeggen wij
De man die nu bijna op Lau`s schoot zit zegt I love Belgium
Dat nemen we aan ja
Belgium good for Kurdish people, PKK, you know PKK?
Yes, we know PKK
Do you have friends in Belgium vraag ik
Now I have two yes is het antwoord
We eten de chocolade en het fruit en houden ondertussen de afstand die nodig is om juist geen Koerd op onze schoot te krijgen
All my friends roept Murat wijzend naar de veertig mannen
Ik knik
De vrouw is er niet meer
Ik vraag iets in de stijl van what do you do?
Importexport. 90 percent of people here. importexport
Wat doet een mens hier anders?
I take everything as long as it`s good money
Ik begrijp
Er worden servietten gegooid van tafel naar tafel. Feest. Koerdisch feest. Mijn eerste Koerdisch feest.
You are my sisters zegt Murat die niet Murat blijkt te heten maar Saim en ook niet Murat blijkt te zijn maar zijn broer.
I will pray to my Jesus for you. My Jesus is good.
Dan zegt hij nog iets van een gezicht en een raam en erdoor kijken maar dat kan ik niet zo goed verstaan
Hij blijkbaar ook niet want hij voegt er zelfbewust aan toe maybe I`m a little drunk
De Koerden. Ze zijn waarschijnlijk niet over 1 kam te scheren. Zoals niemand.
Ze houden van luide synthesizermuziek, van Belgie en de vrouwen van Belgie, sommigen hebben een eigen Jezus, anderen zijn communist, drinken geen alcohol, houden van de PKK en doen - hier althans- aan importexport. Dat is wat ik weet. Meer niet.
We besluiten dat het tijd is wat meer afstand te nemen, danken voor de gastvrijheid en gaan naar onze kamer. Dat van dat raam en dat gezicht wil ik liever misbegrepen hebben, maar ik neem het zekere voor het onzekere en bedek de ramen nog met een laken-matrasconstructie
Morgen Iran
Turkije was goed voor ons, toch voor het grootste deel
Semra en Zekeriya zullen onze laatste herinnering aan Turkije zijn en dat is heel heel goed
We slapen goed, zonder Koerdisch gezicht voor het raam
De volgende ochtend stappen we de zeven kilometer naar het centrum waar de dolmush (busje) ons naar de grens voert
Aan de grens wordt ons aan zowel Turkse als Iraanse kant gevraagd wat we in Iran gaan doen
Tourist zeggen we en zetten onze doek op ons hoofd
Een vrouw in hijab (hijab in het farsi betekent letterlijk tent) kijkt ons aan en stopt daar niet mee
Na een tijdje glimlach ik en zeg ik salam
Dat helpt , nu glimlacht ze tenminste terwijl ze ons blijft aankijken
Wat zullen we tegenkomen aan de andere kant?
Heel veel gastvrijheid, nieuwe vrienden, geldproblemen en intens gemengde gevoelens zo blijkt.